در قرن ششم قبل از میلاد سربازان داریوش روی سپرهای خود خمیر پهن کرده و روی آن را با پنیر و خرما می پوشاندند و روی آتش قرار می دادند.
فوکاچا یک نوع نان ایتالیایی پخته شده در آشپزخانه های خانواده های این کشور است که از نظر سبک و بافت شبیه به خمیر پیتزا است که با روغن زیتون ، نمک ، گاهی انواع سبزیجات و در برخی اوغات با قرار دادن پیاز ، پنیر و یا گوشت طبخ می شود.
پیتزا در ابتدا فقط توسط افراد سطح پایین ایتالیا مصرف می شد که بعد از گذشت زمان قشر مرفه جامعه نیز به معجزه ی طعم این غذای لذیذ پی بردند و آن را در سبد غذایی خود جای دادند.
بعد از جنگ جهانی دوم ، زمانی که سربازان متفقین مستقر در ایتالیا برای اولین بار در بین غذاهای ایتالیایی پیتزا را امتحان کردند که نقطه عطف ورود این غذای سنتی لذیذ به خارج از مرزهای ایتالیا شد.
در سال 1897 میلادی ، جناردو لومباردی Gennaro Lombardi که یک مهاجر ایتالیایی بود به آمریکا مهاجرت کرد و طرز تهیه و پخت پیتزا را با خود به محله ایتالیایی نشین نیویورک برد ، تا مدت ها فقط ایتالیایی های مقیم نیویورک مشتری لومباردی بودند و این غذای لذیذ ایتالیایی با ذائقه ی آمریکایی ها خیلی سازگار نبود ، پس از مدتی لومباردی تصمیم گرفت که تغییراتی در روند تهیه ی پیتزا ایجاد کند و با ضخیم کردن نان پیتزا و اضافه کردن سوسیس و کالباس که مورد علاقه ی آمریکایی ها بود توانست نظر آنها را جلب کند به طوری که به قدری متقاضی آمریکایی زیاد شد که فضا و توان عرضه ی آن نبود و دیری نپایید که به صورت سفارشی به خانه های آمریکایی ها ارسال می شد.
روش سنتی پخت نان روی سنگ داغ با استفاده از متریال خاک رس طبیعی و سنگ و کریستال برای جذب حرارت از المنت ها و انتقال سریع آن به خمیر نان تداعی گر پخت نان سنتی است.
هدف این شرکت تنها تولید فر پیتزا نیست بلکه بهبود و گسترش دانش این گنج ایتالیایی در سطح جهانی است.